Trzy wystawy w Galerii PLATO

Publikováno: 11.2.2023

Ostrawska galeria sztuki współczesnej PLATO otworzyła w środę, 8 lutego, trzy wystawy w nowo zrekonstruowanych pomieszczeniach dawnej rzeźni. Pierwszy, międzynarodowy projekt, porusza temat autoinscenizacji. Drugi otwiera cykl „Scena ostrawska” i zwraca uwagę na różnorodność twórczości młodego pokolenia związanego z tym miastem. A trzecia niesie przesłanie o tym, jak współcześni artyści ukraińscy i jedna wróżbitka myślą o losach swojego kraju.

Autoscenizacja i melancholia

Myśleli, że żyjemy i uciekli z krzykiem, tak nazywa się międzynarodowa wystawa zbiorowa, będąca częścią międzynarodowego projektu The Real Show zainicjowanego przez Centrum Sztuki Współczesnej w Brétigny we Francji, poruszającego różne aspekty popularności. Kuratorem jest dyrektor galerii Marek Pokorný. Prace jedenastu artystek i artystów operują ze zjawiskiem autoinscenizacji i autostylizacji, którego melancholijny moment podkreśla kurator.

„Trzon wystawy stanowią prace trzech artystek. Każdy z autorów stosuje inne podejście do autoinscenizacji. Seria fotograficzna Markéty Othovej Porozmawiaj z nią przedstawia sławną osobę w chwili spokoju, piosenkarkę Björk, wokół której wiruje to, co wprawiła w ruch dzięki autoinscenizacji. Wideo Marthy Rosler Semiotyka kuchni pracuje z absurdalnością kobiecych pokazów rozgrywających się w kuchni. Simone Fattal w swoim autentycznym zapisie myślenia o sobie, Self-Portrait, pokazuje, jak paradoksalne jest podejście do autoinscenizacji. Pokazuje, że nawet autentyczność jest swego rodzaju autostylizacją” – mówi o wystawie Marek Pokorný.

Różnorodność sceny ostrawskiej

Druga wystawa Słyszę rosnącą trawę otwiera nowy cykl galerii zatytułowany Do aktualnych problemów lokalnych zasobów. Od początku istnienia PLATO zajmuje się tematyką globalną, co w naturalny sposób odzwierciedla również twórczość artystów związanych z Ostrawą. Jednak nowy cykl wystawienniczy skupi się właśnie na nich.

Wystawa, której kuratorami są Jakub Adamec i Marek Pokorný, skupia się na tym, w jakim stopniu artyści są ograniczeni swoją pracą w regionie i co to znaczy zostać, a nie wyjeżdżać do większych miast. „Czy warunki startowe, uboga infrastruktura kulturalna są przeszkodą, czy też szansą na zwolnienie tempa i jakość życia, której w dłuższej perspektywie nie mierzy się wynikami?” – pyta kurator Jakub Adamec.

Wystawa stara się, przynajmniej częściowo, uchwycić różnorodność szeroko pojętej sceny „ostrawskiej” i podkreślić związek artystów wizualnych z lokalną sceną muzyczną lub związek z innymi formami sztuki.

Los Ukrainy

Trzecia z otwieranych wystaw nosi tytuł Niech długa. Droga. Prowadzi. Do. Schodów w. Niebiosach. Prezentuje prace ukraińskich artystów, których łączy wspólny temat: idea przeznaczenia Ukrainy. Pytają: czy w ogóle istnieje przyszłość? Czy wiemy wystarczająco dużo o przeszłości, aby wpłynąć na naszą przyszłość? Czy jesteśmy na tyle świadomi traum międzypokoleniowych, by nie przenosić ich w przyszłość?

„Kiedy ludzie, którzy przyjeżdżają do nas z Ukrainy, opowiadają mi o swoim codziennym życiu, trudno mi uwierzyć, że artyści mieszkający na Ukrainie są w ogóle w stanie dalej uprawiać sztukę w ich sytuacji. Równie trudne jest to dla kuratorów wystawy. Jak można prosić osobę, której życie jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie, o dostarczenie etykiety na wystawę lub punktualne przybycie na wernisaż? I właśnie dlatego uważam, że ta wystawa ma ogromne znaczenie zarówno dla stron, jak i dla zwiedzających” – dodaje Edith Jeřábková w imieniu zespołu kuratorskiego.

Dwie prace przywieziono bezpośrednio z Ukrainy, inne przywieziono z różnych miejsc Europy, gdzie obecnie mieszkają ich autorzy. Obiekt platformy Beauty Studio został przetransportowany z mocno testowanego Mikołajowa na południu Ukrainy, ukazując swobodniejszą ideę drona, jednego z symboli wojny na Ukrainie, stworzonego z odpadów technicznych z miejsc, przez które przechodzi wojna .

Tym razem w broszurze wystawy zamiast merytorycznej informacji o pracach pojawia się ich interpretacja, której autorem jest ukraińska wróżka Frosiko. Wróżenie wydawało się autorom wystawy bardziej odpowiednim medium, biorąc pod uwagę sytuację i problematykę losu, niż tradycyjny tekst kuratorski.

Wystawy trwają do 16 kwietnia

Więcej informacji na www.plato-ostrava.cz